Zıplayalım Su Birikintisinde

Düz yolda yürürken ayağın takılmadı mı hiç?Belki bir yalpalamayla toparladın, belki düştün sızlanıp yine kalktın.

Yolda dalgın dalgın yürürken ,bir direkle yüzleşmedin mi bir anda,belki çarptın canın yandı , yada milim kala durdun elin ayağın titredi.

Hiç mi küçük bir su birikintisi sandığın ve bastığın su balçık çıkmadı , ya hemen anında ayağını çektin zıpladın, yada ayakkabıdan içeri girdi bütün pis su afalladın

Denize girip derinlere doğru yürürken hiç mi sivri bir taşa basmadın , ya canın çok yandı bağırdın, yada bir anda ayaklarını çekip yüzmeye başladın

Sen trafikte normal hızında giderken ,arkadan hızla gelen araba çarptığında, şoka girip sesini çıkaramadın belki, yada bir anda önünde duran arabaya çarpıp avaz avaz bağırdın trafiğin ortasında.

Şemsiye almadığın gün bir anda başlayan yağmuru durduramadın, hiçbir gölgelik bulamadığın yolda tenin yanarken güneşin sıcaklığını kısamadın

Hayatta ne taşın yerini,ne başımıza gelebilecekleri kontrol edebiliyoruz.Her şey bizim elimizde zannedip , evrenin düzenini,kader yazgılarını bir başımıza değiştirebileceğimiz yanılgısı ,kendimizi fazla önemsediğimiz ve ego durumlarımızda bir çarpıklık olduğu anlamına gelmiyor mu sizce de?Koskoca dünyaya tek başımıza yön verebilecek olma sanrısı ,hepimizi mutsuzluğa sürüklüyor ,farkında mıyız? Biz istedik diye güneş daha az yakmayacak, biz istedik diye yağmur ertesi güne yağmayacak.Biz istedik diye taşlar yol açmayacak denize girerken , yada su birinkintisi derinliğini bize göre ayarlamayacak.Kontrol edemediklerimizle savaşmayı bırakalım artık, kontrol ve güç deliliğinin de kurbanı olmayalım.Ne kendimize, ne de başka insanlara hayatı zindan etme hakkımız yok çünkü.Bırakın hayat bildiği gibi gelsin , elbet başa çıkmaya çalışırız ;alırız şemsiyemizi yanımıza mesela,şarkı söylemeye başlayıp onlarca kez zıplarız su birikintisinde .Rahat bırakalım, kendimizi de hayatlarımızı da, evrenin düzenini de.

Burçin Kızak