İhmal Edilmiş Çocuklar

Çocuklarınızı sevin, onlarla ilgilenin, dinleyin onları, fikirlerine önem verin, ihtiyaçlarını bilin ve en önemlisi onların biricik olduklarını , değerli olduklarını hissettirin.Bu şımartma değildir, bu ilerki hayatında kendi değerinin farkında olup, kendine ve etrafına sorun çıkartmayacak yetişkinin doğru bağlanma temellerini atmaktır.Toplum içinde şımarık tabir edilen,sürekli ilgi odağı olmak için fiziksel görünümüne takık ,sosyal ortamında kendini göstermek için bin takla atan, iş hayatında ayak kaydırıp ‘ben ve tek’ olma çabasındaki bazı insanlar aslında şımarık yetiştirilen değil, aksine geçmişinde ebeveyni tarafından ihmal edilmiş çocuklardır.Kabul görmek için seçtiği bu yollar hala yetişkin rolüne geçemeyişindendir.Bir çocuk gibi ilgi beklemeye devam eder.Değersiz, tedirgin, kaygılı,öfkelidir.Yüzüstü bırakıldığını düşünür.Hep başkalarının tercih edildiğini.Arkadaşlık ilişkileri bozuktur , çünkü orada da tek olmak ister.Dot dediklerinin başkalarıyla arkadaş olmasını kabullenemez o çocuk, tercih edildiğini ve ihmal edildiğini düşünür tekrar tekrar.Huysuzluk yapar, küser, alınır , öfkelenir.Hak ettiğini düşündüğü ama bir türlü elde edemediği sevgi ve yoğun ilginin neden yalnız ve tek ona verilmediğini sorgular, kendilik algısı gittikçe düşer.Bedenine takar ,kabul görmek ve vazgeçilmez olmak belki de fiziksel görünümden geçiyordur.Gelsin estetikler , bedeni sergileyen kıyafetler, en azından cinsel olarak farkedilme ve fark yaratma isteği.Kendinden verme ,en az bir kişi için özel olma çabası.Çarpık beden algısı ,cinsellik kullanarak kalpteki boşluğu doldurma gayreti ve daha çok dibe batış.Çocukluktaki ihmalin getirdiği öfkenin beyindeki patlaması ve aslında kendi dahil kimsenin bunun farkında olmayıp ,aynı ihmal ve ilgisizliğin tekrar tekrar yaşanması.O küçücük çocuk kalbin ağrısı ve onarılamaması hala.Ebeveynin anlamadığını , hayat yolunda kimsenin anlayıp ,bozulmuş algının yardımsız düzelemeyeceği gerçeği.İhmal etmeyin çocuklarınızı , dünyaya gelmeyi onlar istemedi,siz getirdiniz.İhmalin açtığı yaralar kapanmıyor sonra.Yetiştirdiğiniz bir mutsuz ve yaralı yetişkin daha katılıyor topluma , bazen sadece kendine zarar veriyor bazen de tüm çevresine.

Burçin Kızak