Duygularımızı Nerede Düşürdük?

Zeki , akıllı , yetenekli , çalışkan gibi kendimizce olumlamalarla güdülemeye çalışıyoruz etrafımızdakileri.Herkes her şey olmalı, herkeste her şey bulunmalı, kendi aklımız çerçevesinde seviyelendirme yapıyoruz ,haddimizeymiş gibi. Akıl dağıtılırken sormuşlar , memnun olmayan varsa değiştirebilir başkasınınkiyle diye ya, herkes en çok kendininkini beğenmiş, kimse değiştirmek istememiş ,o hikaye işte.Peki dünya bu kadar değişip dönüşürken , tekdüze kalan standartlara sımsıkı sarılmanın kime ne faydası olacak acaba? Salt rutin çalışma prensipleri dünyada sıfırlanma aşamasındayken , hala sanayi devrimi dayatmalarına ne kadar devam edilmeli?Değişen ve dijitalleşen bir dünyanın içine düştük ama unutmayalım ki sosyal duygusal zeka işte bu yüzden öne çıkmakta ve çıkacak.Sanat, kültür, edebiyat öğrenmeye ve öğretmeye bakalım,gelecek duygusal zekada.Akıl elbette önemli ama onun benzini duygular.Gitgide bireyselleşen yaşamların duyguları köreltmesine izin vermeyelim.

Burçin Kızak